Weer thuis

Vanmorgen alles weer meenemen naar huis.

Na het ontbijt met een eitje van de Dalenk en een broodje van gisteren en wat gewoon brood nemen we weer een stukje afscheid van de vakantie.

Voor mij zitten er 2 weken genieten in mijn tijdelijke thuis.

Ik zou zo nog even kunnen blijven; ontbijt met uitzicht op een weiland en opkomende zon heb ik thuis niet en dat is toch wel fijn, zo in het bos...

Na de koffie zijn hebben we onze inboedel verplaatst naar de auto, waar Ruud met passen en meten alles er weer in gekregen. Toppie.

Daarna zijn we nog een rondje door het bos gelopen.

Ik wilde nog even kijken of mijn specht een goede bestemming had.

We konden het nu makkelijk vinden en van de kant waar we vandaan kwamen die je de boom wel, maar de specht zit aan de andere kant. Spannend is die er nog??

Ja gelukkig hij's er nog en zit goed vast. De lijm is goed opgedroogd.

Ik heb er een goed gevoel bij.

Nou specht dat je er volgend jaar ook nog zo mooi mag kloppen in het bos. Misschien heb je wel een vriendje gekregen...

Voor de mensen die in de buurt zijn...dit is de route er naar toe.

Laat even weten als je het gevonden hebt.

We kwamen terug en Sophia en Frank waren buiten. Even een praatje gemaakt, dat we ondanks dat we ziek waren erg naar ons zin hebben gehad en dat het naar meer smaakt.

Ik heb wel het een en ander in de buurt gezien, maar Ruud dan vele routes gemaakt en die kunnen misschien volgend jaar worden gereden.

Wie weet...

Deze ster aan Sophia en Frank gegeven.

Rond kwart voor 1 zaten we in de auto op weg naar het Westen.

Onderweg dacht ik dat ik nog wat in de vensterbank had laten staan. Het is een nog niet-af-project en komt nu op de kamer van Robin te staan. Veel plezier ermee Robin.

Sophia had net een appje gestuurd over dat leuke apie in de vensterbank. Leuk dat het dan weer een leuke bestemming krijgt,  zonder dat bewust weg te hebben gegeven. 

Varken mag ook nog even naar binnen, maandag gaan ze met de tuin aan de slag.

Thuis;

Auto weer uitgepakt, was aangezet, melk gehaald, naar de Natuurwinkel en zo is het gewone weer begonnen. Ook lekker...

Ruud heeft lekkere pannenkoeken gebakken en samen gezellig thuis weer opgegeten.

Ook wel weer fijn om thuis te zijn.

Einde van dit blog...tot een volgende februari vakantie.

Viertiende vakantie dag; laatste dag

Vandaag een mooie zonnige ochtend. We gaan er voor...

Ruud haalt de fietsen uit de Wind.

De koffie is op en gaan een rondje fietsen richting de Emmapiramide in Rozendaal. Helemaal fit zijn we nog niet. Ik heb een rottige hoest, die af en toe de kop op steekt, maar dat mag de pret niet drukken.

De fietsen wachten al te lang tot ze de eerste km's mogen maken. Deze vakantieweek hadden we bedacht om klimkilometers te gaan maken, maar een griep heeft daar een stokje voor gestoken.

Daardoor hebben we wandelingen gemaakt toen dat kon.

Maar ik had het over fietsen; De fietskleding is uit de tas gekomen en aangetrokken, bidons gevuld, wat koeken meegenomen.

GPS ingesteld en om half 11 stappen we op de fiets.

We gaan via Laag Soeren over een goed begaanbaar fietspad.

Hier gaan we rechtsaf de bossen in. Daar is de weg af en toe erg besneeuwd en aangevroren.

Erg fijn is dat niet om te fietsen, maar we gaan door.

Helaas is er iets niet helemaal oké met mijn schakeling van het kleine voorblad.

Ik moet in een zwaarder verzet naar boven.

Als de wegen in de zon hebben gelegen zijn ze prima te fietsen, maar we worden niet blij van de aangevroren wegen. Als we het niet vertrouwen dan stappen we af en lopen we, tot de wegen weer te doen zijn.

We komen in de buurt van de Emmapiramide en fietsen/lopen verder.

Bij de piramide aangekomen blijft Ruud beneden en ik ga via een aangevroren trap naar boven.

Het was er erg rustig en had het pad voor me alleen.

Ergens staat Ruud beneden te zwaaien.

Uitzicht over de bossen heen.

Een Selfie

Padenstelsel van bovenaf.

De houten piramide die ze eind 2011 hebben herbouwd.

Mooi plaatje van onderaf.

We fietsen verder en hielden Eerbeek aan op de paddenstoelen.

Via bos, heide en mooie ver gezichten fietsen we verder.

Het ging niet hard, maar af en toe konden we wel genieten van de mooie omgeving. Tot de ijsplakken op de weg weer kwam, dan was onze focus niet op de omgeving.

Mooie brandtoren op het Rozendaalse veld. Ik ben er verder niet opgeweest, hoorde dat het koud was boven.

Om 15.00 waren we thuis en hadden maar 32 km op de teller.

Soep van de Kleinste soepfabriek opgewarmd en met een broodje opgegeten.

Daarna even een uurtje plat.

Ruud heeft in de zon de fietsen in de wind gezet.

Morgen alweer naar huis.

Jammer, maar we hebben een mooie tijd hier gehad en we hebben niet alles gezien, dus kunnen we nog een keer terug.

Gastenhuis Zilven heeft voor mij echt een thuis gegeven deze 2 weken. Ik heb mijn eigen huis niet gemist.

Dertiende vakantiedag - donderdag

Vannacht ging het sneeuwen en ik hoopte dat er 's ochtends een mooi pak sneeuw zou liggen.

Er lag nog wel een laagje, maar het was drassige sneeuw.

Om half 11 wilde we naar buiten, maar Ruud zei dat het regende en dat doet de sneeuw geen goed!

Dus maar binnen gebleven en wat stempelt en een cadeau voor Sophia gemaakt.

Hier onder ligt een stempel op een paars scrabbleblokje.

Het is de laatste letter van LIEFDE. 6 letters, die precies op het plankje passen.

En op een korter plankje op; LIEF, LEEF...

Misschien zijn er nog wel meer mogelijkheden? Ik ben niet zo's scrabblefanaat.

In de linker onderhoek heb ik een hartje gestempeld.

Ook GENIET is een belangrijk woord; geniet nooit met mate.

Op een ander stempelvel heb ik deze stempel; Jij verdient een...

hier wil ik nog een vierletterwoord achter hebben, maar weet nog niet welke.

Alles weer opgeruimd, even schaatsen kijken...de laatste 3 rondes met de belangrijke plakkenrijders.

We hebben tijdens het schaatsen (10km) kijken, lekkere spinaziebroodjes uit de oven op. Lekker makkelijk uit de diepvries van de Groenerij in Apeldoorn.

Na de lunch en schaatsen werd het droog en zijn we naar de Spar en de kringloop de Waterlelie geweest. We hadden de eigenarese op omroep Gelderland gehoord dat ze een weggeefkast heeft en dat ze daar veel hoopt te ruilen. Ik wilde vertellen dat ik haar had gehoord, maar ze was op kantoor en kwam verder geen contact maken. Dus kans gemist.

We hadden geen GPS bij ons, maar ik had wel mijn specht bij me.

Dus nog even naar huis en toen weer naar het bos, opzoek naar mijn boom die ik vrijdag had uitgezocht.

Het bos was nog af en toe wit en steeds modderiger.

Ik ben wel van mijn pad afgeweken, maar kwam daardoor ook weer nieuwe dingen tegen.

Op een omgezaagde boom hadden mensen een verzameling stenen gelegd.

Mooi plaatje.

En opeens zag ik mijn boom in de verte; wat was ik blij.

We liepen er zo heen. Gisteren waren ook in de buurt geweest, maar niet opzoek, omdat ik mijn tas met specht was vergeten.

In het oude spechtengat kon ik niet een manier vinden om de specht houvast te geven. De pech ook nog dat het nat is.

We hebben een plek gevonden dat de specht zelf klem zat. Ik had houtlijm meegenomen en hebben de specht en boom van lijm voorzien. Nu hopen dat het op nat hout houdt.

Het lijkt wel zo of hij een gat aan het kloppen is, je moet het kloppende geluid er alleen bij horen of verzinnen.

Boom met meerdere spechtengaten en nog leven in één tak.

Ruud markt de plek in de GPS.

Onze activiteiten rond de boom zie je in de sneeuw.

Ik ben blij en we kunnen weer richting huis. Missie voltooid!

Onderweg hangen er mooie regendruppels aan de takken te blinken in de zon.

Op het heideveld staan volgens mij ook Jeneverbessenstruiken die we vorig jaar veel in Limburg zagen.

Mooie route naar huis, met de GPS is het makkelijker te zien welke route je kan lopen.

Thuis nog even het varken buiten gelaten, kan die lekker snuffelen in de tuin.

Ruud is bezig met het eten; ruikt naar gebakken ui, met daarbij aardappels en bietjes.

twaalfde vakantiedag; woensdag

Laatste details op de schotel geplakt en dit is gelijk gebruikt als bonbonschaaltje.

Vandaag is het weer 24,5 jaar geleden dat Ruud en ik elkaar ontmoet hebben in Spruit.

Wat gaat de tijd toch snel.

Gelukkig gaat het vandaag weer een stuk beter. Onze eetlust is weer aan het terug keren en liggen niet meer uitgeteld op de bank, maar genieten weer van onze eerste kop koffie.

Na de koffie ga ik verder met mijn andere schotel.

Deze bladeren komen uit de Gezond nu. Ik heb veel lichtere kleuren uitgekozen.

Allemaal kleine stukjes scheuren en dan stuk voor stuk in smeren met Mod Podge en plakken maar.

Na de lunch trok de zon ons naar buiten en ik zag gelijk een leuke vogel in de boom. De kleur was rood/oranje. Was lastig om op de foto te krijgen. Ik zag niet gelijk dat Sophia en Joerie ook buiten waren. Ik wilde eerst de vogel op de foto!

Zoek de vogel en wat is het er voor een? Geen roodborstje.

We gingen op pad om een iets langere wandeling te maken door bos en heide.

Op sommige plaatsen lag nog sneeuw van maandag.

Een "geslaagde"selfie van ons. We kijken nog een beetje wazig uit onze ogen...

Ruud zijn buff draagt hij om zijn nek en oren warm te houden.

Mooi doorkijkje

Waar moeten we naar toe?

Het laatste stuk van de route zei ik tegen Ruud; hier staken vorige week de wilde zwijnen over. En opeens zag ik wat bewegen in mijn ooghoek.

Tot mijn grote verrassing zag ik eerst een wild zwijn en daarna nog meer.

Lastig om ze goed op de foto te krijgen, maar ik heb ze aardig op beeld gevangen.

Mooie afsluiting van een wandeling van 4,5 km.

Vanavond zouden we eigenlijk in het dorp bij het Ruifje gaan eten, maar die hebben we maar afgebeld. Dus werd het zelf iets kokkerellen met een puntpaprika, zoet bataat en wat gehakt, prei en ui en kaas.

Hier ben ik de paprika's aan het vullen met de puree van zoete bataat.

Het resultaat met een glas appelsap erbij.

Het toetje; met banaan, vanillevla en hagelslag.

Ruud had zijn huispak aan...

's avonds lekker van de buis naar een Nederlandse film gekeken op NPO 3; Het hart van Hadiah Tromp.